Door Bart Peerdeman en Ellen van Rossem
Het verhaal van deze dag begon al rond 1:30, toen een groot aantal mensen a-subtiel terugkwam van een gezellig avondje. Ze hadden een biertje gedronken en dan moeten er natuurlijk stickers geplakt worden. De commissie was natuurlijk het meest gewilde stickerobject.
Vervolgens was het natuurlijk weer vroeg dag. We moesten om 7:15 opstaan om richting een lezing over nanotechnologie te gaan. Eerst kregen we daar een prima ontbijt bestaande uit niets minder dan: chocolade croissants, muffins, bagels en voor een aantal flink wat koffie. Dit hielp echter niet bij iedereen, want tijdens de lezing begonnen niet minder dan 10 mensen van onze groep erg slaperig te worden. Dit was trouwens nog niet zo heel erg, want van de rest van de zaal konden er 9 het ook niet wakker blijven.
Zij die wakker gebleven waren kregen lezingen over: nanofluidics, NEMS: Nanocrystals, microbalance, micro manipulatie en chemical sensing with monophotonics. Daarna gingen we naar het department of electrical & computer engineering. Hier werd eerst wat algemene informatie gegeven over de afdeling, waarna we een rondleiding kregen in de verschillende welpzaalachtige practicumruimtes, met voor elk practicum een aparte ruimte. We werden rondgeleid door twee master studenten, wie we natuurlijk flink aan de tand gevoeld hebben over hoe het is om daar stage te lopen. Een paar leuke dingen: de uitval in het eerste jaar is daar maar 10-15%, de bachelor wordt bijna altijd in de gestelde 5 jaar voltooid en, heel belangrijk, het aantal meisjes ligt rond de 10%.
Toen was het weer tijd voor een echt Canadese lunch. Daarna zijn we naar de cleanroom geweest voor de undergraduates van de studie nanotechnologie, welke nog in aanbouw was. Ons werd daarna verteld dat het de moeite waard zou zijn om een flink stuk over de campus te lopen, waar in een ander gebouw een posterpresentatie gehouden zou worden. Het was echter niet veel meer dan een lege ruimte met posters, drinken, en een aantal half-opgegeten, maar daarom niet minder lekkere, taarten ten gelegenheid van de recentelijk 50-jarige universiteit.
Als laatste activiteit van de dag zijn we naar het giga-to-nano lab geweest. Hier worden displays en nieuwe substraten ontwikkeld. Deze nieuwe substraten zijn flexibele plastics, zodat een grote rol ervan door verschillende machines kan lopen om de efficiëntie te verhogen. Vroeger werd dit gedaan door de componenten kleiner te maken en de wafer groter, maar door exponentieel toenemende productiekosten en de altijd vervelende natuurwetten wordt dit langzaamaan steeds minder een optie.
Nu alle bezoeken er voor de dag opzaten gingen we eten in de mensa van de UW. Helaas was dit weer zo’n plek waar je er achter komt dat het echt alleen onze mensa is waar je slecht eten krijgt.
s’Avonds waren er verschillende activiteiten mogelijk, waaronder sterrenkijken, een lezing over quantummechanica of natuurlijk slapen bier drinken. De meeste gingen bier drinken bij een kroeg in het ‘student life center’ (wat bij ons de vrijhof zou zijn). Een probleem was wel dat je hier alleen in kon komen als je introducé van een student bij de UW was. We hebben gelukkig (dankzij Danny) een paar studenten weten te overtuigen ons mee naar binnen te nemen. Eenmaal binnengekomen zijn we natuurlijk gezellig bier gaan drinken. Een opvallend verschil was dat het gebruikelijk is dat iedereen zijn eigen bier gaat halen. Tegen het eind van de avond hebben een aantal Canadezen geleerd wat jump style is.
Al met al was het een zeer geslaagde dag en hebben we duidelijk kunnen zien wat het verschil tussen studeren in Nederland en Canada inhoudt.